Ποιος ο λόγος να πηγαίνω σε κηδείες;
Αφού με πιάνει γέλιο νευρικό!
Σε ανούσια πάρτι πλέον δεν πατώ,
με κάνουν εχθρικό
Βαρέθηκα τα λόγια να φιλτράρω
σε όλους για να είμαι αρεστός
Στ’ αγύριστα κεφάλια είμ’ αλλεργικός
κοφτός, σαρκαστικός
Πως με κουράζει να είμ’ ευγενής!
Δεν έχω αποθέματ’ άλλης υπομονής…
Πως με κουράζει να είμαι ευγενής!
Δεν κρατάω για να περάσουν οι κυρίες
τις πόρτες, προηγούμαι τώρα εγώ
Δεν μ’ ενδιαφέρει να ‘μαι ένας gentleman,
τους τύπους αψηφώ
Ακόμα και η τρίτη ηλικία
δεν μου εμπνέει πάντα σεβασμό
Πολλοί γεροπαράξενοι τριγύρω μου
δεν βγάζουν το σκασμό
Πως με κουράζει να είμ’ ευγενής!
Δεν έχω αποθέματ’ άλλης υπομονής…
Πως με κουράζει να είμαι ευγενής!
Με κουράζει! Με κουράζει!
Μήπως πρέπει ν’ ανεχτώ
επί παντός επιστητού
το μακρύ και το κοντό
καθενός καβαλημένου;
Όχι εγώ!
Πως με κουράζει να είμ’ ευγενής!
Δεν έχω αποθέματ’ άλλης υπομονής…
Πως με κουράζει…
Με κουράζει! …
κουράζει…
να είμαι ευγενής!